любезный
: Любезный
Russe
Étymologie
- De любить, ljubiť (« aimer »), apparenté au polonais lubieżny (« lascif »), au tchèque líbezný (« aimable, adorable »).
Adjectif
| Cas | Masculin | Neutre | Féminin | Pluriel | |
|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | любе́зный | любе́зное | любе́зная | любе́зные | |
| Génitif | любе́зного | любе́зной | любе́зных | ||
| Datif | любе́зному | любе́зной | любе́зным | ||
| Accusatif | Animé | любе́зного | любе́зное | любе́зную | любе́зных |
| Inanimé | любе́зный | любе́зные | |||
| Instrumental | любе́зным | любе́зной любе́зною |
любе́зными | ||
| Prépositionnel | любе́зном | любе́зной | любе́зных | ||
| Forme courte | любе́зен | любе́зно | любе́зна | любе́зны | |
| Comparatif | |||||
| Superlatif | |||||
| Adjectif de type 1*a selon Zaliznyak | |||||
любезный, ljubeznyï \lʲʉˈbʲeznɨɪ̯\
Synonymes
Dérivés
- любезничать (« conter fleurette »)