кінь
Étymologie
- Du vieux slave конь, konĭ.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | кінь | ко́ні |
| Génitif | коня́ | ко́ней |
| Datif | коню́ коне́ві |
ко́ням |
| Accusatif | коня́ | ко́ней ко́ні |
| Instrumental | коне́м | ко́нями |
| Locatif | на/у коні́, коне́ві |
на/у ко́нях |
| Vocatif | ко́ню | ко́ні |
| Nom de type 2d(2) selon Zaliznyak | ||
кінь (kin’) \kʲinʲ\ masculin animé
- (Mammalogie) Cheval (animal).
- (Échecs) Cavalier.
Prononciation
- Ukraine : écouter « кінь [kʲinʲ] »
Voir aussi
Roi |
Dame |
Fou |
Cavalier |
Tour |
Pion |
|---|---|---|---|---|---|
| король | ферзь королева |
слон стрілець |
кінь | тура | пішак пішка |