жеребець
Étymologie
- Du proto-slave *žerb « embryon ».
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | жеребе́ць | жеребці́ |
| Génitif | жеребця́ | жеребці́в |
| Datif | жеребцю́ жеребце́ві |
жеребця́м |
| Accusatif | жеребця́ | жеребці́в жеребці́ |
| Instrumental | жеребце́м | жеребця́ми |
| Locatif | на/у жеребці́, жеребце́ві, жеребцю́ |
на/у жеребця́х |
| Vocatif | жере́бче | жеребці́ |
| Nom de type 5*b selon Zaliznyak | ||
жеребе́ць (žerebetsʹ) \Prononciation ?\ masculin animé
- (Mammalogie) Étalon.
племінни́й жеребе́ць
- étalon de race
- (Mammalogie) (Populaire) Chien.
Apparentés étymologiques
- жеребитися
- жеребна
- жеребність
- жеребчик
- жереб’я
- жереб’ятко
- жереб’ячий
Voir aussi
- жеребець sur l’encyclopédie Wikipédia (en ukrainien)