годинник

Étymologie

De год (« année »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif годи́нник годи́нники
Génitif годи́нника годи́нників
Datif годи́ннику
годи́нникові
годи́нникам
Accusatif годи́нник годи́нники
Instrumental годи́нником годи́нниками
Locatif на/у годи́ннику на/у годи́нниках
Vocatif годи́ннику годи́нники
Nom de type 3a selon Zaliznyak

годи́нник (hodynnyk) \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Horloge.

Prononciation

Voir aussi