воин
: войн
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Forme de base | воин |
|---|---|---|
| Forme articulée courte | воина | |
| Forme articulée longue | воинът | |
| Pluriel | Forme de base | воини |
| Forme articulée | воините | |
| Pluriel numéral | воина | |
воин \Prononciation ?\ masculin
- (Militaire) Soldat.
Anagrammes
Russe
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | во́ин | во́ины |
| Génitif | во́ина | во́инов |
| Datif | во́ину | во́инам |
| Accusatif | во́ина | во́инов |
| Instrumental | во́ином | во́инами |
| Prépositionnel | во́ине | во́инах |
| Nom de type 1a selon Zaliznyak | ||
воин, voin \voɪn\ masculin animé
- (Militaire) Soldat.
Гибель такого количества профессиональных воинов сильно подорвала мощь Ливонского ордена в Прибалтике.
- La mort de tant de guerriers professionnels a considérablement miné le pouvoir de l’Ordre de Livonie dans les États baltes.
Synonymes
Dérivés
- военизировать (« militariser »)
- воинский (« militaire, martial »)
Apparentés étymologiques
- война (« guerre »)
Prononciation
- russe : écouter « воин [voɪn] »