винт
Étymologie
- Du russe винт, vint.
Nom commun
| Singulier | Forme de base | винт | 
|---|---|---|
| Forme articulée courte | винта | |
| Forme articulée longue | винтът | |
| Pluriel | Forme de base | винтове | 
| Forme articulée | винтовете | |
| Pluriel numéral | винта | |
винт \Prononciation ?\ masculin
Russe
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | винт | винты́ | 
| Génitif | винта́ | винто́в | 
| Datif | винту́ | винта́м | 
| Accusatif | винт | винты́ | 
| Instrumental | винто́м | винта́ми | 
| Prépositionnel | винте́ | винта́х | 
| Nom de type 1b selon Zaliznyak | ||
винт, vint \vʲint\ masculin inanimé
- (Technique) Vis.
- Архимедов винт. - Vis d'Archimède.
 
 
- (Cartes à jouer) Jeu de cartes proche du bridge.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
 
Synonymes
Dérivés
- винтить (« visser »)
Prononciation
Voir aussi
- винт sur l’encyclopédie Wikipédia (en russe)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en russe, sous licence CC BY-SA 4.0 : винт. (liste des auteurs et autrices)
- ↑ Max Vasmer, Russisches etymologisches Wörterbuch, Winter, Heidelberg 1953–1958 ; traduit en russe : Этимологический словарь русского языка, Progress, Moscou, 1964–1973