аскет
Étymologie
- Du grec ancien ἀσκητής, askêtếs (« celui qui s’exerce »).
Nom commun
| Singulier | Forme de base | аскет |
|---|---|---|
| Forme articulée courte | аскета | |
| Forme articulée longue | аскетът | |
| Pluriel | Forme de base | аскети |
| Forme articulée | аскетите | |
| Pluriel numéral | аскета | |
| Vocatif | аскете | |
аскет \as.kɛt\ masculin
- (Religion) Ascète.
Apparentés étymologiques
- noms : аскетизъм, аскетичност
- adjectifs : аскетичен, аскетически
Étymologie
- Du grec ancien ἀσκητής, askêtếs (« celui qui s’exerce »).
Nom commun
аскет \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Ascète.
Apparentés étymologiques
- adjectif : аскетски
Prononciation
- Skopje (Macédoine du Nord) : écouter « аскет [Prononciation ?] »
Russe
Étymologie
- Du grec ancien ἀσκητής, askêtếs (« celui qui s’exerce »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | аске́т | аске́ты |
| Génitif | аске́та | аске́тов |
| Datif | аске́ту | аске́там |
| Accusatif | аске́та | аске́тов |
| Instrumental | аске́том | аске́тами |
| Prépositionnel | аске́те | аске́тах |
| Nom de type 1a selon Zaliznyak | ||
аске́т \as.ˈkʲɛt\ masculin animé
- (Religion) Ascète.
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Russie (Saint-Pétersbourg) : écouter « аскет [Prononciation ?] »
Voir aussi
- аскет sur l’encyclopédie Wikipédia (en russe)
Étymologie
- Du grec ancien ἀσκητής, askêtếs (« celui qui s’exerce »).
Nom commun
аскет / asket \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Ascète.