ψηλός
Étymologie
- Du grec ancien ὑψηλός, hupsêlos.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ψηλός | ψηλή | ψηλό | |||
| génitif | ψηλού | ψηλής | ψηλού | |||
| accusatif | ψηλό | ψηλή | ψηλό | |||
| vocatif | ψηλέ | ψηλή | ψηλό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ψηλοί | ψηλές | ψηλά | |||
| génitif | ψηλών | ψηλών | ψηλών | |||
| accusatif | ψηλούς | ψηλές | ψηλά | |||
| vocatif | ψηλοί | ψηλές | ψηλά | |||
ψηλός, psilós \Prononciation ?\
Variantes
- υψηλός
Prononciation
Homophones
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (ψηλός)