σχοῖνος

Grec ancien

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif σχοῖνος οἱ σχοῖνοι τὼ σχοίνω
Vocatif σχοῖνε σχοῖνοι σχοίνω
Accusatif τὸν σχοῖνον τοὺς σχοίνους τὼ σχοίνω
Génitif τοῦ σχοίνου τῶν σχοίνων τοῖν σχοίνοιν
Datif τῷ σχοίν τοῖς σχοίνοις τοῖν σχοίνοιν
Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif σχοῖνος αἱ σχοῖνοι τὼ σχοίνω
Vocatif σχοῖνε σχοῖνοι σχοίνω
Accusatif τὴν σχοῖνον τὰς σχοίνους τὼ σχοίνω
Génitif τῆς σχοίνου τῶν σχοίνων τοῖν σχοίνοιν
Datif τῇ σχοίν ταῖς σχοίνοις τοῖν σχοίνοιν

σχοῖνος, skhoînos masculin et féminin identiques

  1. (Botanique) Jonc.
    1. (Par extension) Lieu rempli de joncs.
  2. Objets fabriqués en jonc.
    1. Palissade autour du jardin.
    2. Berceau, corbeille ou natte de jonc.
    3. Corde de jonc.
    4. (Par suite) Mesure au cordeau.

Dérivés

  • σχοίνινος
  • σχοινίον
  • σχοινισμός
  • σχοινῖτις
  • σχοινοϐάτης (→ voir ϐ) ou σχοινοβάτης

Dérivés dans d’autres langues

Références

  • Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
  • Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952
  • « σχοῖνος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage