πεπτικός

Étymologie

Du grec ancien πεπτικός, peptikos.

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif πεπτικός πεπτική πεπτικό
génitif πεπτικού πεπτικής πεπτικού
accusatif πεπτικό πεπτική πεπτικό
vocatif πεπτικέ πεπτική πεπτικό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif πεπτικοί πεπτικές πεπτικά
génitif πεπτικών πεπτικών πεπτικών
accusatif πεπτικούς πεπτικές πεπτικά
vocatif πεπτικοί πεπτικές πεπτικά

πεπτικός \pɛp.ti.ˈkɔs\

  1. Digestif.

Grec ancien

Étymologie

De πεπτός, participe passé de πέσσω, pessô (« cuire »), avec le suffixe -ικός.

Adjectif

πεπτικός, peptikos *\Prononciation ?\

  1. Apte à digérer, digestif, de digestion.

Références

  • Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.