μέλι
Étymologie
- Du grec ancien μέλι, méli.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | το | μέλι | τα | μέλια |
| Génitif | του | μελιού | των | μελιών |
| Accusatif | το | μέλι | τα | μέλια |
| Vocatif | μέλι | μέλια | ||
- Miel.
Dérivés
- μελάκι
- μελάτος
- μελένιος
- μελής
- μέλισσα
- μελισσάκι
- μελίσσι
- μελισσόπουλο
- μελισσούλα
- μέλωμα
- μελώνω
- μελομακάρονο
- μελόπιτα
- μελιστάλαχτος
- μήνας του μέλιτος
- σελήνη του μέλιτος
- ταξίδι του μέλιτος
Grec ancien
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | τὸ | μέλι | τὰ | μέλιτα | τὼ | μέλιτε |
| Vocatif | μέλι | μέλιτα | μέλιτε | |||
| Accusatif | τὸ | μέλι | τὰ | μέλιτα | τὼ | μέλιτε |
| Génitif | τοῦ | μέλιτος | τῶν | μελίτων | τοῖν | μελίτοιν |
| Datif | τῷ | μέλιτι | τοῖς | μέλισι(ν) | τοῖν | μελίτοιν |
- Miel.
Dérivés
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- ↑ Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage