μάν
Grec ancien
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | μάν | οἱ | μᾶνες | τὼ | μᾶνε |
| Vocatif | μάν | μᾶνες | μᾶνε | |||
| Accusatif | τὸν | μᾶνᾰ | τοὺς | μᾶνᾰς | τὼ | μᾶνε |
| Génitif | τοῦ | μανός | τῶν | μανῶν | τοῖν | μανοῖν |
| Datif | τῷ | μανί | τοῖς | μασί(ν) | τοῖν | μανοῖν |
μάν, mán *\ˈmaːn\ masculin
- Forme dorienne, éolienne, et homérique de μήν. (Au sens de « mois ».)
Particule
μάν, mán *\maːn\