λέχριος
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | λέχριος | λέχριη | λέχριον | |||
| vocatif | λέχριε | λέχριη | λέχριον | |||
| accusatif | λέχριον | λέχριην | λέχριον | |||
| génitif | λέχριου | λέχριης | λέχριου | |||
| datif | λέχριῳ | λέχριῃ | λέχριῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | λέχριω | λέχρια | λέχριω | |||
| vocatif | λέχριω | λέχριω | λέχριω | |||
| accusatif | λέχριω | λέχρια | λέχριω | |||
| génitif | λέχριοιν | λέχριαιν | λέχριοιν | |||
| datif | λέχριοιν | λέχριαιν | λέχριοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | λέχριοι | λέχριαι | λέχρια | |||
| vocatif | λέχριοι | λέχριαι | λέχρια | |||
| accusatif | λέχριους | λέχριας | λέχρια | |||
| génitif | λέχριων | λέχριων | λέχριων | |||
| datif | λέχριοις | λέχριαις | λέχριοις | |||
λέχριος, lékhrios *\Prononciation ?\
Dérivés
- λέχρις (« obliquement »)
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « λέχριος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
- ↑ Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage