καθολικός

Étymologie

Du grec ancien καθολικός, katholikós.

Adjectif

καθολικός, katholikós \Prononciation ?\

  1. Général, universel.
    • η καθολική αντίσταση του λαού απέναντι στον κατακτητή
  2. (Religion) Catholique.
    • η Καθολική Εκκλησία

Dérivés

Vocabulaire apparenté par le sens

  • φραγκολεβαντίνος (« chrétien d’orient »)

Grec ancien

Étymologie

Mot composé de κατά, katá et de ὁλικός, holikós (« universel »), de ὅλος, hólos (« tout »).

Adjectif

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif καθολικός καθολική καθολικόν
vocatif καθολικέ καθολική καθολικόν
accusatif καθολικόν καθολικήν καθολικόν
génitif καθολικοῦ καθολικῆς καθολικοῦ
datif καθολικῷ καθολικῇ καθολικῷ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif καθολικώ καθολικά καθολικώ
vocatif καθολικώ καθολικά καθολικώ
accusatif καθολικώ καθολικά καθολικώ
génitif καθολικοῖν καθολικαῖν καθολικοῖν
datif καθολικοῖν καθολικαῖν καθολικοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif καθολικοί καθολικαί καθολικά
vocatif καθολικοί καθολικαί καθολικά
accusatif καθολικούς καθολικάς καθολικά
génitif καθολικῶν καθολικῶν καθολικῶν
datif καθολικοῖς καθολικαῖς καθολικοῖς

καθολικός, katholikós *\ka.tʰo.li.ˈkos\

  1. Général, universel.

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

Nom commun

καθολικός, katholikós *\Prononciation ?\ masculin

  1. (Administration) Superviseur des comptes (οἱ καθόλου λόγοι, en latin summae rationes, « comptes généraux », dans l’administration impériale gréco-latine, correspond au rationalis latin.
    • Εὐφράτης ὁ καθολικός

Références

Cet article est issu de Wiktionnaire. Sauf mention contraire, le texte est disponible sous Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.