εφιάλτης

Étymologie

Du grec ancien ἐφιάλτης, ephiáltēs.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  εφιάλτης οι  εφιάλτες
Génitif του  εφιάλτη των  εφιαλτών
Accusatif τον  εφιάλτη τους  εφιάλτες
Vocatif εφιάλτη εφιάλτες

εφιάλτης (efiáltis) \e.fiˈal.tis\ masculin

  1. Cauchemar.