διαφανής
Grec ancien
Étymologie
- De διαφαίνω.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διαφανής | διαφανής | διαφανές | |||
| vocatif | διαφανές | διαφανές | διαφανές | |||
| accusatif | διαφανῆ | διαφανῆ | διαφανές | |||
| génitif | διαφανοῦς | διαφανοῦς | διαφανοῦς | |||
| datif | διαφανεῖ | διαφανεῖ | διαφανεῖ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διαφανεῖ | διαφανεῖ | διαφανεῖ | |||
| vocatif | διαφανεῖ | διαφανεῖ | διαφανεῖ | |||
| accusatif | διαφανεῖ | διαφανεῖ | διαφανεῖ | |||
| génitif | διαφανοῖν | διαφανοῖν | διαφανοῖν | |||
| datif | διαφανοῖν | διαφανοῖν | διαφανοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | διαφανεῖς | διαφανεῖς | διαφανῆ | |||
| vocatif | διαφανεῖς | διαφανεῖς | διαφανῆ | |||
| accusatif | διαφανεῖς | διαφανεῖς | διαφανῆ | |||
| génitif | διαφανῶν | διαφανῶν | διαφανῶν | |||
| datif | διαφανέσι(ν) | διαφανέσι(ν) | διαφανέσι(ν) | |||
διαφανής, diaphanếs *\di.a.pʰa.ˈnɛːs\
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901