αναγέννηση
Étymologie
- Du grec ancien ἀναγέννησις, anagénnêsis.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | αναγέννηση | οι | αναγεννήσεις |
| Génitif | της | αναγέννησης αναγεννήσεως |
των | αναγεννήσεων |
| Accusatif | τη(ν) | αναγέννηση | τις | αναγεννήσεις |
| Vocatif | αναγέννηση | αναγεννήσεις | ||
αναγέννηση (anayénnisi) \a.na.ˈʝɛ.ni.si\ féminin