αλλοδαπός
Étymologie
- Du grec ancien ἀλλοδαπός, a̍llodapós.
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αλλοδαπός | αλλοδαπή | αλλοδαπό | |||
| génitif | αλλοδαπού | αλλοδαπής | αλλοδαπού | |||
| accusatif | αλλοδαπό | αλλοδαπή | αλλοδαπό | |||
| vocatif | αλλοδαπέ | αλλοδαπή | αλλοδαπό | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | αλλοδαποί | αλλοδαπές | αλλοδαπά | |||
| génitif | αλλοδαπών | αλλοδαπών | αλλοδαπών | |||
| accusatif | αλλοδαπούς | αλλοδαπές | αλλοδαπά | |||
| vocatif | αλλοδαποί | αλλοδαπές | αλλοδαπά | |||
αλλοδαπός allodhapós \a.lɔ.ða.ˈpɔs\
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | αλλοδαπός | οι | αλλοδαποί |
| Génitif | του | αλλοδαπού | των | αλλοδαπών |
| Accusatif | τον | αλλοδαπό | τους | αλλοδαπούς |
| Vocatif | αλλοδαπέ | αλλοδαποί | ||
αλλοδαπός allodhapós \a.lɔ.ða.ˈpɔs\ masculin (pour une femme, on dit : αλλοδαπή)