έκρηξη
Étymologie
- Du grec ancien ἔκρηξις, ekrêksis.
 
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | έκρηξη | οι | εκρήξεις | 
| Génitif | της | έκρηξης εκρήξεως  | 
των | εκρήξεων | 
| Accusatif | τη(ν) | έκρηξη | τις | εκρήξεις | 
| Vocatif | έκρηξη | εκρήξεις | ||
έκρηξη, ekrixi \ɛ.kɾi.ksi\
Apparentés étymologiques
- εκρήγνυμαι (« exploser »)
 - εκρηκτικός (« explosif »)
 
Références
- Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (έκρηξη)