łaskotać

Étymologie

En vieux polonais łaskać, du vieux slave ласкати, laskati caresser ») qui donne aussi laskat caresser, câliner ») en tchèque. Apparenté à łechtać[1], au tchèque lechtat chatouiller »).

Verbe

łaskotać \wasˈkɔ.tat͡ɕ\ imperfectif (perfectif : połaskotać) (voir la conjugaison)

  1. Chatouiller, titiller.

Synonymes

  • łachotać

Dérivés

  • łaskotanie

Prononciation

Références

  1. « łaskotać », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927