łechtać

Étymologie

Du vieux slave lъskъtati, apparenté au tchèque lechtat, peut-être à łoskot crac, pan »)[1].

Verbe

łechtać \wɛx.tat͡ɕ\ imperfectif (perfectif : połechtać) (voir la conjugaison)

  1. Chatouiller.

Synonymes

Prononciation

Références

  1. « łechtać », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927