ĉirkaŭaĵo

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : cxirkauxajxo, chirkauajho

Étymologie

(Date à préciser) Composé de la racine ĉirkaŭ, du suffixe -aĵ- (« chose, dérivé ») et de la finale -o (substantif)[1].

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ĉirkaŭaĵo
\t͡ʃir.ka.ˈwa.ʒo\
ĉirkaŭaĵoj
\t͡ʃir.ka.ˈwa.ʒoj\
Accusatif ĉirkaŭaĵon
\t͡ʃir.ka.ˈwa.ʒon\
ĉirkaŭaĵojn
\t͡ʃir.ka.ˈwa.ʒojn\

ĉirkaŭaĵo \t͡ʃir.ka.ˈwa.ʒo\

  1. Alentours.
    • La floroj de l’ĉirkaŭaĵo estis deŝiritaj por la festo antaŭa, kaj ili estis velkintaj: ne unu sola restis vendebla.  (Pierre Louÿs, La Rozo Supernatura, 1902  lire en ligne)
      Les fleurs des environs avaient été cueillies pour la fête précédente, et elles étaient mortes fanées : il n’en restait plus une à vendre.

Apparentés étymologiques

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine ĉirkaŭ 

Prononciation

Références

Sources

Bibliographie