òrba

Étymologie

Dérivé de òrb, avec le suffixe -a.

Forme d’adjectif

Nombre Singulier Pluriel
Masculin òrb
\ˈɔɾp\
òrbs
\ˈɔɾt͡s\
Féminin òrba
\ˈɔɾ.βo̞\
òrbas
\ˈɔɾ.βo̞s\

òrba \ˈɔɾβo̯\ (graphie normalisée) féminin

  1. Féminin singulier d’òrb.

Nom commun

Singulier Pluriel
òrba
\ˈɔɾβo̯\
òrbas
\ˈɔɾβo̯s\

òrba \ˈɔɾβo̯\ (graphie normalisée) féminin (pour un homme, on dit : òrb)

  1. Aveugle.

Références