zweitürigem

Allemand

Forme d’adjectif

zweitürigem \ˈt͡svaɪ̯ˌtyːʁɪɡəm\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de zweitürig.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de zweitürig.

Prononciation