zweisprachigem

Allemand

Forme d’adjectif

zweisprachigem \ˈt͡svaɪ̯ˌʃpʁaːxɪɡəm\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de zweisprachig.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de zweisprachig.

Prononciation