zweigleisigem

Allemand

Forme d’adjectif

zweigleisigem \ˈt͡svaɪ̯ˌɡlaɪ̯zɪɡəm\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de zweigleisig.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de zweigleisig.

Prononciation