zweideutigem

Allemand

Forme d’adjectif

zweideutigem \ˈt͡svaɪ̯ˌdɔɪ̯tɪɡəm\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de zweideutig.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de zweideutig.

Prononciation