zweiblättrigem

Allemand

Forme d’adjectif

zweiblättrigem \ˈt͡svaɪ̯ˌblɛtʁɪɡəm\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de zweiblättrig.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de zweiblättrig.

Prononciation