zwaaien

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

Présent Prétérit
ik zwaai zwaaide
jij zwaait
hij, zij, het zwaait
wij zwaaien zwaaiden
jullie zwaaien
zij zwaaien
u zwaait zwaaide
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben zwaaiend gezwaaid

zwaaien \Prononciation ?\

  1. Agiter, brandir
    • met de hand zwaaien : agiter la main (en signe d’adieu).
    • iemand gedag zwaaien : faire des signes d’adieu à qn.
    • de scepter zwaaien : tenir le sceptre.
    • met vlaggen zwaaien : brandir des drapeaux.
    • pas maar op, anders zwaait er wat : faites attention, sinon ça va barder.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]