zisplegañ

Forme de verbe

Mutation Infinitif
Non muté displegañ
Adoucissante zisplegañ
Durcissante tisplegañ

zisplegañ \zisˈpleːɡã\

  1. Forme mutée de displegañ par adoucissement (d > z)
    • « Bremañ, » eme an tad, « peogwir eo hir an hent, ez an da zisplega eur gontadenn. [...]. »  (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon [Contes du pays de l’Aulne], Kemper, 1950, page 257)
      « Maintenant, » dit le père, « puisque la route est longue, je vais raconter une histoire (conte). [...]. »