ziá
Étymologie
- Racine inventée arbitrairement[1].
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | ziá | ziayá | ziatá |
| 2e du sing. | zial | ziayal | ziatal |
| 3e du sing. | ziar | ziayar | ziatar |
| 1re du plur. | ziat | ziayat | ziatat |
| 2e du plur. | ziac | ziayac | ziatac |
| 3e du plur. | ziad | ziayad | ziatad |
| 4e du plur. | ziav | ziayav | ziatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « ziá [ziˈa] »
Références
- « ziá », dans Kotapedia
- ↑ Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
- Eau.