zatcá
Étymologie
- Dérivé de zatca (« geste »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | zatcá | zatcayá | zatcatá | 
| 2e du sing. | zatcal | zatcayal | zatcatal | 
| 3e du sing. | zatcar | zatcayar | zatcatar | 
| 1re du plur. | zatcat | zatcayat | zatcatat | 
| 2e du plur. | zatcac | zatcayac | zatcatac | 
| 3e du plur. | zatcad | zatcayad | zatcatad | 
| 4e du plur. | zatcav | zatcayav | zatcatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
zatcá \zatˈʃa\ intransitif
- Faire des gestes, gesticuler.
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « zatcá [zatˈʃa] »
Références
- « zatcá », dans Kotapedia