zaltá
Étymologie
- Dérivé de zalt (« mortier »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | zaltá | zaltayá | zaltatá |
| 2e du sing. | zaltal | zaltayal | zaltatal |
| 3e du sing. | zaltar | zaltayar | zaltatar |
| 1re du plur. | zaltat | zaltayat | zaltatat |
| 2e du plur. | zaltac | zaltayac | zaltatac |
| 3e du plur. | zaltad | zaltayad | zaltatad |
| 4e du plur. | zaltav | zaltayav | zaltatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « zaltá [zalˈta] »
Références
- « zaltá », dans Kotapedia