záruka

Étymologie

Déverbal de zaručit (« garantir »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif záruka záruky
Génitif záruky záruk
Datif záruce zárukám
Accusatif záruku záruky
Vocatif záruko záruky
Locatif záruce zárukách
Instrumental zárukou zárukami

záruka \zaːrʊka\ féminin

  1. Garantie.
    • Ještě je v záruce.
      Il/elle est toujours sous garantie.

Synonymes

Dérivés

Apparentés étymologiques

Références