yksinkertainen
Étymologie
- Composé de yksin (« seul ») et de kertainen (« -duple »).
Adjectif
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | yksinkertainen | yksinkertaiset |
| Génitif | yksinkertaisen | yksinkertaisten yksinkertaisien |
| Partitif | yksinkertaista | yksinkertaisia |
| Accusatif | yksinkertainen [1] yksinkertaisen [2] |
yksinkertaiset |
| Inessif | yksinkertaisessa | yksinkertaisissa |
| Illatif | yksinkertaiseen | yksinkertaisiin |
| Élatif | yksinkertaisesta | yksinkertaisista |
| Adessif | yksinkertaisella | yksinkertaisilla |
| Allatif | yksinkertaiselle | yksinkertaisille |
| Ablatif | yksinkertaiselta | yksinkertaisilta |
| Essif | yksinkertaisena | yksinkertaisina |
| Translatif | yksinkertaiseksi | yksinkertaisiksi |
| Abessif | yksinkertaisetta | yksinkertaisitta |
| Instructif | — | yksinkertaisin |
| Comitatif | — | yksinkertaisine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | yksinkertaiseni | yksinkertaisemme |
| 2e personne | yksinkertaisesi | yksinkertaisenne |
| 3e personne | yksinkertaisensa | |
| Nature | Forme |
|---|---|
| Positif | yksinkertainen |
| Comparatif | yksinkertaisempi |
| Superlatif | yksinkertaisin |
yksinkertainen \ˈyksinˌkertɑinen\
- (Didactique) D’un, unique, singulier, simple.
Yksinkertainen lasi.
- Vitre simple.
- Simple.
Yksinkertaista mutta totta.
- Simple mais vrai.
- Absolu.
Yksinkertainen enemmistö.
- Majorité absolue.
- (Péjoratif) Simple d'esprit.
Taitaa olla yksinkertainen kaveri.
- Il doit être simple d’esprit celui-là.
Synonymes
Absolu :
- täysi — complet
Antonymes
Unique :
- moninkertainen — multiple
Simple :
- monimutkainen — compliqué
- mutkikas
- hankala
Absolu :
- suhteellinen — relatif
Simple d’esprit :
- fiksu — intelligent
Forme d’adjectif
yksinkertainen \ˈyksinˌkertɑinen\
- Accusatif II singulier de yksinkertainen.