yezhoniour
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|
| yezhoniour | yezhoniourien | yezhoniourion |
yezhoniour \je.zɔ̃ˈniː.ur\ masculin (pour une femme, on dit : yezhoniourez)
- (Linguistique) Linguiste.
Ur yezhoniour German, an Ao. Forster, a gav din, en dije dizoloet e Brezhoneg un niver bennak a cʼherioù a andon Hensaoznek.
— (A. Brenner, Diwar-benn an anvioù-tud normanek, in Al Liamm, no 8, mai-juin 1948, page 80)- Un linguiste allemand, M. Forster, il me semble, aurait découvert en breton un certain nombre de mots d’origine vieil-anglais.
N’ eo ket, emezañ, gant ar yezhoniourien a vicher ez eo bet graet betek-hen al labour talvoudus : « ar yezhoniourien a vez peurliesañ a-enep an nevesadurioù - an nevesadurioù hag a ra koulskoude d’ ar yezhoù trec'hiñ.
— (Per Denez, Notennoù-lenn, in Al Liamm, no 43, mars-avril 1954, page 62)- Ce ne sont pas, dit-il, les linguistes professionnels qui ont fait le travail utile jusqu’à présent : « les linguistes sont souvent contre les innovations - les innovations qui rendent pourtant les langues gagnantes.
Unan eus yezhoniourion vras Magiaria, S. Körösi Csoma, a guitaas Skol-Uhel Nagy-Enyed, en e yalcʼh daou cʼhant skoed, da glask en India kef kozh ar yezh vagiarek, hag he mammvro.
— (Kalman Gostonyi, Notennoù istorel, in Al Liamm, no 61, mars–avril 1957, page 52)- L’un des grands linguistes de Hongrie, S. Körösi Csoma, a quitta l’Université de Nagy-Enyed, avec en poche deux cents shillings, pour rechercher en Inde l’origine ancienne de la langue magyar et sa patrie.
Synonymes
- yezhour
Vocabulaire apparenté par le sens
- yezhoniel
- yezhoniezh
Prononciation
- Nantes (France) : écouter « yezhoniour [Prononciation ?] »
Références
- ↑ François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages
- Martial Ménard, Devri : Le dictionnaire diachronique du breton, 2018 → consulter cet ouvrage