yegá
Étymologie
- Dérivé de yega (« corvée »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur | 
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | yegá | yegayá | yegatá | 
| 2e du sing. | yegal | yegayal | yegatal | 
| 3e du sing. | yegar | yegayar | yegatar | 
| 1re du plur. | yegat | yegayat | yegatat | 
| 2e du plur. | yegac | yegayac | yegatac | 
| 3e du plur. | yegad | yegayad | yegatad | 
| 4e du plur. | yegav | yegayav | yegatav | 
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « yegá [jɛˈga] »
Références
- « yegá », dans Kotapedia
Étymologie
- De l’espagnol llegar (même sens).
Verbe
yegá \je.ˈga\
- Arriver.
- ¿Kuando utere a yegá? - Quand êtes-vous arrivé?
 
- Radio a yegá a Palengue ante ri telebisión. - La radio est arrivé à Palenque avant la télévision.
 
- Moná ri ele a yegá ayé. - Son fils est arrivé hier/Sa fille est arrivée hier.
 
- Mahana polé yegá maana. - Les enfants arriveront demain.