yategá
Étymologie
- Dérivé de yaté (« fuir, s’enfuir, se sauver »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | yategá | yategayá | yategatá |
| 2e du sing. | yategal | yategayal | yategatal |
| 3e du sing. | yategar | yategayar | yategatar |
| 1re du plur. | yategat | yategayat | yategatat |
| 2e du plur. | yategac | yategayac | yategatac |
| 3e du plur. | yategad | yategayad | yategatad |
| 4e du plur. | yategav | yategayav | yategatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Prononciation
- France : écouter « yategá [jatɛˈga] »
Références
- « yategá », dans Kotapedia