wstrzemięźliwy

Étymologie

Dérivé de wstrzymać se retenir, s’abstenir »), avec le suffixe -liwy[1], plus avant de trzymać tenir »), comparer avec sromieźliwy modeste, pudique »).

Adjectif

wstrzemięźliwy \fstʂɛ.mʲjɛɲˈʑlʲi.vɨ\

  1. Abstinent, frugal.
  2. Réticent, qui se retient.

Synonymes

  • powściągliwy

Dérivés

  • wstrzemięźliwie
  • wstrzemięźliwość abstinence »)

Prononciation

Références

  1. « wstrzemięźliwy », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927