wina
Forme d’adjectif
wina \ˈwina\
Références
- Staren Fetcey, Grammaire officielle complète, Comité linguistique kotava (kotava.org), janvier 2025, 73 pages, p. 9
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | wina | winy |
| Vocatif | wino | winy |
| Accusatif | winę | winy |
| Génitif | winy | win |
| Locatif | winie | winach |
| Datif | winie | winom |
| Instrumental | winą | winami |
wina \vʲi.na\ féminin
- Faute, culpabilité.
Moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
- C’est ma faute, c’est ma faute, c’est ma très grande faute. — (Confiteor)
- To nie moja wina, ce n'est pas ma faute.
Synonymes
- grzech (« péché »)
- występek (« infraction »)
Dérivés
- powinien (« devoir »)
- powinność (« obligation »)
- przewina, przewinienie (« délit »)
- winić (« blâmer »)
- winny (« coupable, fautif »)
- bezwinny, niewinny (« innocent »)
- niewinność (« innocence »)
- niewiniątko (« innocent »)
- uniewinnić, uniewinniać (« innocenter »)
- bezwinny, niewinny (« innocent »)
- winowajca, winowajczyni (« personne coupable »)
Forme de nom commun
wina \vʲi.na\
Prononciation
- Pologne : écouter « wina [vʲi.na] »
Voir aussi
- wina sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : wina. (liste des auteurs et autrices)