widerwärtigem

Allemand

Forme d’adjectif

widerwärtigem \ˈviːdɐˌvɛʁtɪɡəm\

  1. Datif masculin singulier de la déclinaison forte de widerwärtig.
  2. Datif neutre singulier de la déclinaison forte de widerwärtig.

Prononciation