wauné
Étymologie
- Probablement dérivé de l’interjection waux (« waouh »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | wauné | wauneyé | wauneté |
| 2e du sing. | waunel | wauneyel | waunetel |
| 3e du sing. | wauner | wauneyer | wauneter |
| 1re du plur. | waunet | wauneyet | waunetet |
| 2e du plur. | waunec | wauneyec | waunetec |
| 3e du plur. | wauned | wauneyed | wauneted |
| 4e du plur. | waunev | wauneyev | waunetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
wauné \wauˈnɛ\ ou \wauˈne\ transitif
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « wauné [wauˈnɛ] »
Références
- « wauné », dans Kotapedia