wastá
Étymologie
- Dérivé de wast (« harnais »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | wastá | wastayá | wastatá |
| 2e du sing. | wastal | wastayal | wastatal |
| 3e du sing. | wastar | wastayar | wastatar |
| 1re du plur. | wastat | wastayat | wastatat |
| 2e du plur. | wastac | wastayac | wastatac |
| 3e du plur. | wastad | wastayad | wastatad |
| 4e du plur. | wastav | wastayav | wastatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
Dérivés
Prononciation
- France : écouter « wastá [wasˈta] »
Anagrammes
Références
- « wastá », dans Kotapedia