war-gaout
Étymologie
Préposition
| Personne | Forme |
|---|---|
| 1re du sing. | war ma cʼhaout |
| 2e du sing. | war da gaout |
| 3e masc. du sing. | war e gaout |
| 3e fém. du sing. | war he cʼhaout |
| 1re du plur. | war hor cʼhaout |
| 2e du plur. | war ho kaout |
| 3e du plur. | war o cʼhaout |
| Impersonnel | war ar cʼhaout |
war-gaout \warˈɡawt\ ou \warˈɡɔwt\
- Vers, en direction de[1].
Marc’hegezh a reas ur pennad neuze war-gaout ar c’huzh-heol.
— (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 32)- Il chevaucha un moment alors vers le couchant.
Synonymes
Références
- ↑ Martial Ménard, Devri : Le dictionnaire diachronique du breton, 2018 → consulter cet ouvrage