wane
Anglais
Étymologie
- Du moyen anglais wānen, du vieil anglais wanian, de l’indo-européen commun *u̯ā- (« ne pas avoir, vide »).
Verbe
| Temps | Forme | 
|---|---|
| Infinitif | to wane \weɪn\ | 
| Présent simple, 3e pers. sing. | wanes \weɪnz\ | 
| Prétérit | waned \weɪnd\ | 
| Participe passé | waned \weɪnd\ | 
| Participe présent | waning \ˈweɪ.nɪŋ\ | 
| voir conjugaison anglaise | |
wane \weɪn\ intransitif (l’utilisation transitive est archaïque)
Nom commun
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| wane \weɪn\ | wanes \weɪnz\ | 
wane \weɪn\
- (Rare) Diminution.
Dérivés
- on the wane
- wax and wane