walravé
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | walravé | walraveyé | walraveté |
| 2e du sing. | walravel | walraveyel | walravetel |
| 3e du sing. | walraver | walraveyer | walraveter |
| 1re du plur. | walravet | walraveyet | walravetet |
| 2e du plur. | walravec | walraveyec | walravetec |
| 3e du plur. | walraved | walraveyed | walraveted |
| 4e du plur. | walravev | walraveyev | walravetev |
| voir Conjugaison en kotava | |||
walravé \walraˈvɛ\ ou \walraˈve\ bitransitif
- Apprendre (par ci, par là).
Prononciation
- France : écouter « walravé [walraˈvɛ] »
Références
- « walravé », dans Kotapedia