wąchać

Étymologie

Du vieux slave ǫxati[1].

Verbe

wąchać \vɔŋ.xat͡ɕ\ imperfectif (voir la conjugaison)

  1. Sentir par l’odorat, humer.

Synonymes

Dérivés

  • wąchanie
  • węch odorat »)
  • węszyć renifler, chercher avec l’odorat »)

Références

  1. « wąchać », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927