vrtuľník
: vrtulník
Étymologie
- Dérivé de vrtuľa (« hélice »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vrtuľník | vrtuľníky |
| Génitif | vrtuľníka | vrtuľníkov |
| Datif | vrtuľníku | vrtuľníkom |
| Accusatif | vrtuľník | vrtuľníky |
| Locatif | vrtuľníku | vrtuľníkoch |
| Instrumental | vrtuľníkom | vrtuľníkmi |
vrtuľník \ˈvr̩.tuʎ.ɲiːk\ masculin inanimé
Synonymes
Dérivés
- vrtuľníkový, d’hélicoptère
Voir aussi
- vrtuľník sur l’encyclopédie Wikipédia (en slovaque)