vrch
Étymologie
- Du vieux slave врьхъ, vrĭxŭ (« sommet »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vrch | vrchy |
| Génitif | vrchu | vrchov |
| Datif | vrchu | vrchom |
| Accusatif | vrch | vrchy |
| Locatif | vrchu | vrchoch |
| Instrumental | vrchom | vrchmi |
vrch \vr̩x\ masculin
Étymologie
- Du vieux slave врьхъ, vrĭxŭ (« sommet »).
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | vrch | vrchy |
| Génitif | vrchu | vrchů |
| Datif | vrchu | vrchům |
| Accusatif | vrch | vrchy |
| Vocatif | vrchu | vrchy |
| Locatif | vrchu | vrších |
| Instrumental | vrchem | vrchy |
vrch \vr̩x\ masculin
Synonymes
Dérivés
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2025 → consulter cet ouvrage