voluptificus

Latin

Étymologie

Dérivé de voluptas, avec le suffixe -ficus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif voluptificus voluptifică voluptificum voluptificī voluptificae voluptifică
Vocatif voluptifice voluptifică voluptificum voluptificī voluptificae voluptifică
Accusatif voluptificum voluptificăm voluptificum voluptificōs voluptificās voluptifică
Génitif voluptificī voluptificae voluptificī voluptificōrŭm voluptificārŭm voluptificōrŭm
Datif voluptificō voluptificae voluptificō voluptificīs voluptificīs voluptificīs
Ablatif voluptificō voluptificā voluptificō voluptificīs voluptificīs voluptificīs

voluptificus \Prononciation ?\

  1. Qui donne du plaisir.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références